Foto na de gezamenlijke kerstdienst.
Foto na de gezamenlijke kerstdienst.
Het klinkt waarschijnlijk een beetje raar in maart, maar bedankt voor alle kerstkaarten! Ze hangen in het trapgat en alle Filipinos die langs komen kijken er vol bewondering naar (sneeuw en ijs) en tot nu toe komen er af en toe nog steeds kaarten aan.
Kerst in het nieuwe gebouw! Al is het nog open, het was een geweldige bemoediging voor ons allen om hier kerst te vieren. Voor mij een eerste ervaring mijn eigen naam op een spandoek zien staan als spreker tijdens de kerstviering. Op de foto dragen we als team de traditionele Filippijnse kleding.
De stemmen om onze presidente Gloria Macapagal Arroyo te dwingen ontslag te nemen worden steeds luider. Wekelijks zijn er protest acties en alle belangrijke figuren laten hun stem horen. De volgende verkiezingen zijn gepland in mei 2010. Blijft u meebidden voor veiligheid? Een nieuwe staatsgreep kan elk moment komen, maar wordt het daar beter van, of wordt de ene corrupte leider door de andere vervangen?
Intussen wordt in Nederland het onderzoek naar de vermeende daden van Sison voortgezet (communisten leider die in Nederland onderdak gevonden heeft).
De kerk in aanbouw.
Langzaam maar zeker vordert de bouw. Met giften uit Wageningen (wijk Markus) en Engeland, wordt momenteel verder gebouwd. Het dak zit erop en nu zijn ze bezig met de muren glad te maken en een vliering te leggen. Hopelijk kunnen de ramen er deuren er ook snel in, zodat we niet elke keer alle stoelen en tafels weer op hoeven te bergen. Eind april hopen we de eerste 5 mensen te dopen in de kerk. Onder de preekstoel wordt een mini zwembad gebouwd voor de doopplechtigheid.
Eind van de maand hopen we te beginnen met een maandelijkse training voor nieuwe zondagsschool leerkrachten in 2 dorpen. Aangezien de toekomstige leerkrachten nog zeer jonge gelovigen zijn zal er ook een stukje Bijbelles bij plaatsvinden. Naast de seminars, lopen de studenten “stage” bij een zondagsschool leerkracht en nemen steeds meer van de les over. Zo kunnen ze gelijk in de praktijk brengen wat ze in de lessen leren.
Een keer per jaar komen, voor zover mogelijk, alle dominees van de ABCCOP kerken bij elkaar voor training en ontmoeting. Ook wordt een nationale kerkenraad beëdigd en belangrijke kwesties besproken met elkaar. Een goede tijd van elkaar bemoedigen en netwerken.
Inzegening van de nieuwe nationale dominee. (algemeen leider/directeur van ABCCOP)
Groepsfoto met alle dominees.
Verschillende mensen hadden dingen aangeboden voor een verloting onder de dominees, als zegen voor hen. De meesten krijgen namelijk maar een zeer kleine vergoeding voor al hun werk. Prijzen waren een motor, computer, wasmachine, etc. Ook waren er veel kleine prijzen, zodat iedereen een prijs had. Natuurlijk wilde iedereen de motor en computer winnen, maar iedereen was gelukkig met de winnaars, omdat die hen echt goed voor hun werk kunnen gebruiken. Ik had 150 pesos (2 euro) gewonnen. Een van mijn collega’s daar had een goede besteding daarvoor. Ik kon dat geld mooi gebruiken als reisgeld om in hun jeugdbijeenkomst te komen spreken (ongeveer 2 uur reizen hier vandaan). Een geweldige sfeer van verbondenheid.
Dit was het 35-ste jaar dat ABCCOP bestaat. 35 jaar zegen en verbondenheid tussen Bijbelgetrouwe kerken in de Filippijnen!
Hoe maak je een goede preek?
In 6 basislessen (6 zaterdagen) worden de studenten voorbereid op preken in de gemeente. Hoe onderzoek je een tekst, hoe vind je een thema, hoe werk je het uit. De laatste dag is practicum en moeten de studenten een volledig uitgeschreven preek inleveren en 6 van hen hem ook daadwerkelijk houden in de klas.
De rest zal hem in de praktijk van hun gemeente houden. De leerkracht is een man met veel ervaring, die ook een Tagalog boek geschreven heeft over dit onderwerp. Dus de studenten hebben nog een boek om op terug te grijpen de volgende keer dat ze moeten preken.
Langzaam aan komt er ook iets meer orde in de administratie en heb ik de jaarlijkse rapportage in kunnen leveren. Volgende punt op de agenda is inleveren van alle opdrachten door de studenten van de eerste 2 jaar en de praktijktak van de Bijbelschool opzetten. Zodat de studenten niet alleen kennis, maar ook ervaring opbouwen.
Dinsdag hebben we altijd teamvergadering. Het team besluit in plaats van verdere evangelisatie zich te blijven concentreren op een klein groepje, waar ze al lange tijd de Bijbel mee bestuderen met wisselend succes. Heel jammer vond ik dat, maar je kunt mensen niet dwingen tot evangelisatie als ze denken het extra werk niet aan te kunnen. Woensdag kom ik erachter dat in de 2 jaar dat de mobile Bijbelschool draait er nog geen een cijfer geregistreerd staat en veel studenten nog opdrachten uit 2006 in moeten leveren! Ook de praktijk opdrachten zijn nooit gecontroleerd! Veel werk te doen dus… vrijdag hebben we een vergadering tussen een gemeente en hun zendeling, die ze uit de gemeente gezet hebben, en beginnen 2 dominees elkaar uit te schelden. Uiteindelijk wordt er een soort van compromis gevonden, maar of dat uitwerkt? Zaterdag hebben we een vergadering met alle leiders uit de hele provincie en moeten we de jaarplanning maken en begrotingen goedkeuren. De leider van het hele gebeuren gelooft niet in begrotingen; het hangt toch allemaal van God af? De provincie wil 2 evangelisten uitzenden naar een nieuw gebied om een kerk te stichten. Er is geen budget voor hen. Ze moeten maar op God vertrouwen wat hun gegeven wordt. Tegelijk wil dezelfde leider alleen in zijn functie blijven als er een geldelijke vergoeding tegenover staat. De persoon die verantwoordelijk voor zending is heeft een 40.000 peso’s (ongeveer 700 Euro) begroting ingediend. Maar heeft geen enkele strategie hoe dat geld binnen moet komen –donaties van deelnemende kerken, collecte, sponsoring). Vorig jaar was het inkomen voor provinciale zending 0 peso’s. Zondag hebben we een jeugddienst voor de hele provincie. De leider komt 2 uur te laat, degene die de zangleiding heeft ook. Waarom was ik hier ook alweer? Wat doen we hier?
Na de dienst praat ik met één van de jongeren, die geraakt is door de boodschap en verder wil groeien in geloof. Ook bedenk ik me dat mijn collega’s 10 jaar geleden bereikt werden door mijn voorgangers en nu evangelisten zijn geworden. Toch niet voor niets dus?
Het muziekteam tijdens een van de diensten.
Langzamerhand worden de maandelijkse jeugddiensten meer van de jeugd. Zangleiding, kennismakingsspellen, merienda (Filippijnse alternatief voor koffie met..), solo zang, Bijbeltekst lezen, gebed. Stukje bij beetje kunnen we meer aan hen overlaten. Soms loopt de stress op, als degene die verantwoordelijkheid gegeven is, niet op komt dagen. Maar die stress hebben we er graag voor over, omdat we zien dat de jeugd groeit in geloof en zelfvertrouwen om voor de groep te staan. Groeigroepen voor de jeugd zijn al in een paar dorpen opgericht. Hopelijk kunnen we in de andere dorpen ook snel beginnen.
4 en 5 maart hadden we een terugkomdag voor kerkplanters. We moesten rapporteren wat we de afgelopen 6 maanden gedaan hebben en wat de resultaten waren. Daarnaast kregen we lessen in dienend leiderschap. Als laatste moesten we een planning maken voor de komende 6 maanden. Erg leerzaam. Vooral ook de lessen in dienend leiden. In de Filippijnse cultuur is het haast een onmogelijkheid dat een leider dient. Toch is dit het voorbeeld dat Jezus geeft in de Bijbel. Voor veel deelnemers een echte eye-opener dus.
Iljo de Keijzer