Manilla, januari 2007

Nieuwsbrief 10

Kerst

Kerstbomen kennen we hier ook, maar veel belangrijker is de parol. Gemaakt van een bamboeframe en vlieger- of Japans papier, met een kerstbeeltenis in het midden en als het enigszins kan een lamp binnenin. Kerst is heel anders hier dan in Nederland. Om 12 uur in de nacht staat iedereen op (of je blijft wakker natuurlijk). We zingen, bidden, wensen elkaar een gezegend kerstfeest en pakken cadeautjes uit. Dan eten we een maaltijd met fruit, kaas, ham, en allerlei lekkers en gaan naar bed. Voor een Nederlandse Christen een bijzondere combinatie van cadeaus en evangelisatie en erkennen dat kerst draait om het Kerstkind Jezus. Ik heb de afgelopen maand heel wat kerstfeesten af “moeten” lopen. In kerken, werk, vrienden. Overal diezelfde mengelmoes, best vermoeiend, maar ook speciaal om het nu hier te mogen meemaken. Bedankt voor al uw en jullie kaarten, e-mails en pakketjes! Van harte ook mijn kerstwensen en Gods zegen in het nieuwe jaar. Hopelijk kunnen we elkaar zien als ik in Nederland hoop te zijn!

Milenyo, Reming, Seniang

De namen van de drie supertyfonen, die ons de laatste maanden bezig gehouden hebben. Een van de recent gestarte nieuwe gemeenten in een arme wijk op Mindoro heeft flinke schade opgelopen. Hier moet opnieuw begonnen worden. Slechts een klein topje van de ijsberg. Nog steeds zijn mensen zonder stroom, huizen liggen begraven onder een laag modder en mensen moesten laatst de evacuatie centra verlaten omdat het te hard regende en het niet meer veilig was daar!!! In Bicol leven mensen nog steeds in tenten. Scholen zijn gesloten tot het eind van het schooljaar in april, en de overheid spreekt over hele gebieden om die gesloten voor bewoning te verklaren. Hele dorpen worden misschien verhuisd. Tot die tijd durven mensen niets te herbouwen, als ze al geld hebben om materiaal te kopen.

Taalstudie

Voordat ik op verlof ga heb ik mijn laatste examen en daarna krijg ik nog een examen waarin we ingeschaald worden van 0 tot 5 (toerist tot spreken als moedertaal). Dit gebeurt op vloeiendheid van het spreken, grammaticaal correct zijn, breedte van de woordenschat etc. Ook wordt gekeken naar de dagelijkse en theologische woordenschat van ons zendelingen; of beide op pijl zijn. Een briljante theoloog, die niet een praatje met een huilend kind op de straat kan maken... of iemand die geweldig met mensen kan praten op de straat, maar dan niet over Jezus kan vertellen... beide geen goede zendeling.

Bukang Liwayway -ochtendgloren

Leiderschapstraining: "We willen leiderschapstraining", zeiden de dames en heren van Welfareville, de plek waar ik nu nog werken mag. Mijn vraag was wat voor soort, wat moeten jullie dan nog leren? Stap voor stap kwamen we tot een specifieker programma voor mijn tijd met hen tot eind deze maand. We hebben samen nagedacht over hoe, wat en waarom je zingt in kerkdiensten. Wat de doelen zijn die we willen bereiken en hoe we dat zullen doen. Hoe je orde kunt houden terwijl een Bijbelstudie houdend in een smal stinkend steegje met een groep kinderen spelend en tv’s op volle sterkte. Wat zijn goede vragen om te stellen tijdens een Bijbelstudie, hoe bedenk je die? Maar ook wie alle profeten in de Bijbel zijn, wat ze deden, waarom ze belangrijk zijn. Een drukke en intensieve tijd dus, maar ook erg vruchtbaar. Er is veel geleerd van beide kanten en al is het werk niet gedaan, het is een productieve tijd geweest en hopelijk komt er over niet al te lange tijd een meer permanente opvolgster voor mij.

De laatste maanden zijn we bezig geweest een soort van beleidsplan te maken. Wat zijn doelen die we in onze bediening willen bereiken? Die hebben we nu af, bidt u mee voor een goede planning dat hiermee verder gewerkt kan worden en het niet een boekenkast vulling zal worden?

(Ab)normaal

Wat is dit? Een luxe huis? Een rijke familie, een villa? Mis geraden; het is een grafzerk! De arme wordt in een appartement begraven en de rijke in een villa. Ook in de dood is het onderscheid schrijnend tussen arm en rijk. De Villa’s zijn inclusief keuken, WC etc. soms woont er zelfs permanent iemand om voor het huis te zorgen!

De armen hebben soms met de hele familie een nis in wat appartement graf genoemd wordt. Bedenk dat de mensen zelf ook op de derde verdieping de overledene in moet schuiven. Gelijk daarna wordt de voorkant dichtgemetseld en terwijl het cement nog nat is de naam geschreven. Het gebeente van langer geleden overleden familieleden wordt in plastik zakken bij de kist in de nis gezet om verder kosten te besparen.

We hebben hier ook veel putten in de weg. Hier een voorbeeld van een goed aangegeven put in de weg. Natuurlijk geldt dit alleen tot iemand bedenkt dat die plant wel leuk zal staan in zijn achtertuintje, of gewoon tot het donker wordt... Wegen blijven gevaarlijk hier!

Eten

In plaats van iemand die je tegen komt op de weg te vragen hoe het gaat —of een opmerking over het weer te maken— groet je een medefilipino met KUMAIN KA NA BA? —Heb je al gegeten? Hoe vroeg of laat het ook is. Veel buitenlanders vinden het eten in de Filippijnen nogal smakeloos —Al eens een Filippijns restaurant in Nederland tegen gekomen?—, maar er is veel goed eten hier! Een erg heet gerecht is BICOL EXPRESS (gaby blaadjes, kokosmelk en heel veel pepers; het gerecht is genoemd naar een trein). Verder kun je allerlei vleessoorten in ADOBO maken. Een bepaalde manier van kruiden, waardoor het zelfs buiten de koelkast nog 10 dagen goed blijft! Verder erg geliefd bij feesten; graaf een put, steek een vuur aan en hang een compleet varken aan een bamboestok en kook tot knapperig. De hoeveelheid cholesterol in een zo'n maaltijd is denk ik voldoende voor een compleet jaar! We noemen het LECHON.

Verder eten we DINUGUAN, een soort van soep van gekookt varkensbloed en PINAPAITAN een bittere soep van de geslachts- en spijsverteringsorganen van een geit.

Verder is alles zoet; brood, bananenketchup —best lekker!— zoete spaghetti, zoete hamburgers enz. Of wat dacht u van TSAMPORADO met TUYO (rijst gekookt in chocolade met gedroogde en gezouten vis) als ontbijt? Wie zei er dat Filippijns eten saai was?!

Ladies retreat

Het eerste in de OMF Filippijnen geschiedenis. Met 22 dames een weekeind samen in ons zendingshuis in Calapan. We werden door de spreekster uitgedaagd na te denken over 3 geheimenissen (lijden, tevredenheid en vrede) en wat dat voor ons leven betekende en onze relatie met elkaar en met God. Verder hebben we onze levensverhalen met elkaar gedeeld, lekker gegeten en gezwommen en gezongen. Het was goed weer wat gedegen geestelijk voedsel te krijgen in een makkelijkere taal (engels). Ook was het erg goed elkaar als vrouwen wat beter te leren kennen.

Verlof!

Niet langer volgend jaar, maar over een paar maanden! 4 april hoop ik in Nederland aan te komen voor 2.5 maand, om te vertellen over mijn werk hier, uit te rusten en te genieten van familie en vrienden.

Toekomst...

Februari

Verhuizen naar Mindoro en een maand in een van de bergstammen leven.

Ik ga naar het gebied van de Tadyawan, waar ik hoop te verblijven in Dyangdang voordat ik naar Nederland kom. Dit is het geboortedorp van de leider van de Mangyan kerken.

Maart

Eindexamen van de officiële taalstudie.

Maart

Timothy IV; laatste blok over de leider en de organisatie (Bijbelse achtergrond, leiderschap stijlen en invloed, lerende organisaties en organisatie ontwikkeling)

April-juni

Nederland!


De parol gemaakt van een bamboeframe en vlieger- of Japans papier: de parol

Mijn kerstkaartje: kerstwens

Kerk in Alaya op Mindoro heeft flinke schade opgelopen tijdens de tyfoon: kerk alaya

Wat is dit? Het is een grafzerk!: grafzelk

'appartement graf' van de armen: appartement graf

Zo geef je aan dat er een put in de weg zit (tot iemand het plantje meeneemt): put in de weg

Het gebied van de Tadyawan in het geel: kaart tadyawan


Terug naar overzicht

Deze nieuwsbrief kunt u ook downloaden als Word document